Dziwne zwierzę z tego człowieka: od początku swojej historii nie tylko je, ale ucztuje; nie tylko pracuje, ale też tworzy sztukę; nie tylko wreszcie zadowala się tym, co ma przed oczami, ale przez rzeczywistości widzialne szuka kontaktu z niewidzialnym, ponadczasowym, absolutnym…
Dlaczego tacy jesteśmy, celebrujący, liturgiczni? I jak ten naturalny potencjał realizuje się w odpowiedzi człowieka na chrześcijańskie Objawienie?
Takie fundamentalne tematy to tylko początek naszej podcastowej podróży. Potem damy się wciągnąć w mnóstwo konkretnych, szczegółowych pytań o to, jak wiara kształtowana jest przez liturgię i o to, jak dzisiaj odnaleźć się w przebogatym świecie katolickich tradycji. My, czyli dość niecodzienne trio: ksiądz, zakonnica i studentka zarządzania międzynarodowego, a konkretnie Łukasz Miśko — duszpasterz i prezes Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Tereza Huspekova — siostra ze Zgromadzenia Sióstr Świętej Jadwigi i doktor teologii fundamentalnej, oraz Lidia Majda — szefowa dominikańskiego duszpasterstwa akademickiego Beczka.
A skąd paw? 🦚
Dla starożytnych Greków ten piękny ptak był symbolem nieśmiertelności. Pierwsi chrześcijanie przejęli tę intuicję — stąd pawie zdobiące chrześcijańskie sarkofagi w katakumbach — ale wzbogacili ją o treść eucharystyczną. Na wielu mozaikach możemy znaleźć wizerunki pawia jedzącego owoce winnego grona lub pijącego z naczynia, co obrazuje chrześcijanina karmiącego się pokarmem dającym życie wieczne. Z kolei bogate kolory ogona tego ptaka mogą symbolizować kosmos — niebiosa, słońce, księżyc i gwiazdy. Dla nas, autorów podcastu, paw stał się idealnym symbolem liturgicznego zwierzęcia, czyli chrześcijanina, który z bogactwa liturgicznej tradycji Kościoła smakuje pokarm nieśmiertelności.
Od wtorku 14 marca co dwa tygodnie słuchajcie nas na platformach podcastowych (przyciski poniżej lub bezpośrednio kanał RSS) oraz na kanale YouTube.